Maria Felix urodziła się 25 sierpnia 1907 roku w niewielkiej miejscowości Albelda w prowincji Huesca w Hiszpanii. Rodzice Marii, Ramón i Florentina od początku zabiegali o jej staranne wykształcenie. W związku z tym młodą Marię wysłano do katolickiego liceum z internatem w Leridzie. Tam, mając 14 lat, Maria po raz pierwszy przeżywa duchowe ćwiczenia w ramach rekolekcji ignacjańskich. W tym czasie doświadczyła głębi Bożej miłości, Jego opieki oraz wołania, by to właśnie Jemu poświęcić swoje życie. Jak możemy przeczytać w jej pamiętniku, odpowiedź młodej Marii była jasna i stanowcza: „Pragnę być cała Jego w pełni i na zawsze”.

Wobec zdecydowanego sprzeciwu jej rodziców odnośnie planów wstąpienia do zgromadzenia, Maria rozpoczęła studia wyższe na Uniwersytecie w Saragossie, które ukończyła tytułem magistra nauk chemicznych. Maria doskonale zdawała sobie sprawę, czego chce od niej Bóg, ale nie wiedziała, gdzie oraz jak może odpowiedzieć na ten wyjątkowy głos powołania. Gdy w jej sercu dojrzewała myśl o byciu siostrą zakonną, Maria zdecydowała się na podjęcie apostolskiej służby wśród studiujących dziewcząt. Szczególnym momentem był dzień 15 sierpnia 1934 roku, kiedy to wraz ze swoją koleżanką Carmen Aige złożyła prywatne ślubowanie, aby poświęcić swoje życie w służbie zagubionym duszom oraz Kościołowi Świętemu. Maria pragnęła całe swoje życie poświęcić Chrystusowi, iść razem z Nim, być z Nim w nieustannej łączności, a każdą swoją działalność i posługę czynić na większą Bożą chwałę.

W raz z upływem czasu coraz więcej młodych studentek zaczęło przyłączać się do Marii Felix. W 1940 roku w Barcelonie otrzymała oficjalne pozwolenie na życie we wspólnocie wraz z innymi dziewczętami, a w 1952 roku zorganizowana przez nią wspólnota zaczęła funkcjonować w ramach prawa diecezjalnego jako Żeńskie Zgromadzenie Zakonne. W 1986 roku ten żeński zakon już jako Kompania Zbawiciela (nazwa ta funkcjonuje do dziś) zatwierdzony został przez Stolicę Apostolską jako Instytut Zakonny na Prawie Papieskim.

Maria Felix przez 18 lat służyła swoim siostrom jako Matka Generalna. Pan Bóg wyznaczył jej w Kościele szczególne zadanie, jakim była edukacja młodzieży, zwłaszcza uniwersyteckiej, w duchu chrześcijańskich wartości. W wyniku godnej podziwu aktywności matka Maria Felix otworzyła szkoły Mater Salvatoris w Hiszpanii oraz w Ameryce Południowej. W tych ośrodkach edukacji do dziś przekazywane jest wszystko to, o co Pan prosił Matkę Założycielkę: jedność z Ojcem Świętym, oddawanie czci Najświętszej Maryi Pannie oraz ewangelizacja młodzieży i nieustanne jej prowadzenie ku Chrystusowi.

Do swojej śmierci (12.01.2001) dla Arcybiskupiej Kurii w Madrycie, Matka Maria Felix pozostawała autentyczną „duszą i matką” zgromadzenia. Jej życie i służba, zatopiona w Chrystusie, była tak cicha i pokorna, iż mało kto zdawał sobie sprawę z faktu, że jest ona założycielką tego Zgromadzenia. Wraz z jej śmiercią napływało wiele, nierzadko wzruszających, świadectw tych, którzy mieli tę szczególną okazję poznać wyjątkowe powołanie oraz życie matki Marii Felix. Nie brakowało też świadectw, które  wprost mówiły o wymodlonych łaskach za jej wstawiennictwem. Proces kanonizacyjny Sługi Bożego został ogłoszony w Madrycie w 2009 roku.  10 lipca 2020 roku Papież Franciszek upoważnił Kongregację ds. Kanonizacyjnych do ogłoszenia dekretu o heroiczności cnót, ogłaszając ją Czcigodną. Od tej chwili nasza Matka Kościół potwierdza, że ​​dało się w niej zauważyć niezwykłe ćwiczenie wszystkich cnót chrześcijańskich. Dzięki przestudiowaniu i zatwierdzeniu cudu uzyskanego za jej wstawiennictwem, Matka María Félix może zostać uznana za Błogosławioną, a drugi cud otworzy drogę do jej kanonizacji.